این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی تمرینات تردمیل در آب در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی انجام شد.
نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین روی تردمیل در آب، کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی شامل مشکلات اجتماعی، مشکلات رفتاری، روان تنی، اضطراب و خجالتی را به طور معنی داری تحت تاثیر قرار داده و آنها را به گروه کنترل کاهش داد.
حتی شما می توانید از برخی دستگاه های تردمیل خانگی دست دوم نیز استفاده کنید.
مجذور اتا همچنین نشان داد که 15 درصد کاهش در مسائل اجتماعی، 16 درصد کاهش مشکلات رفتاری، 13 درصد کاهش در روان تنی، 12 درصد کاهش اضطراب-کروی و 23 درصد کاهش در کل کاهش می یابد.
امتیاز توجه و بیش فعالی در کودکان از تمرین روی تردمیل در آب به دست می آید.
مطابق با یافته های پژوهش حاضر، مطالعات مختلف از انواع فعالیت های بدنی استفاده کرده و از آن حمایت کرده است.
اثربخشی دوره های ورزشی برای کاهش اختلال بیش فعالی کمبود توجه، شامل تمرینات رشدی، تمرینات ادراکی- حرکتی و تعادل مقاومتی، تمرینات یوگا، تمرینات هوازی، تمرینات منتخب، تمرینات بی هوازی.
سازگاری فیزیولوژیکی مطالعات نشان می دهد که رشد مغزی کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی کم توجهی کندتر از همسالانشان است و سطح سرمی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز در کودکان مبتلا به این بیماری کمتر است.
فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز در تنظیم شکل پذیری سیناپسی (یکی از مهمترین فرآیندهای فیزیولوژیکی درگیر در یادگیری) و نوروژنز نقش دارد و بر اساس شواهد موجود، تمرینات هوازی متوالی (سه جلسه 45 دقیقه ای به مدت 12 هفته) پنج جلسه 60 دقیقه ای به مدت شش ماه با شدت 60 تا 90 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی یا 50 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب) باعث افزایش فاکتور نوروتروفیک ناشی از مغز می شود.
کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه بیش فعالی با تعادل چشم بسته، هماهنگی حرکتی دو طرفه، دقت و سرعت حرکات دست کمتر از کودکان عادی است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.