اگر به دوران باستان نگاه کنیم، می‌توانیم عقیق را در میان آثار کشف شده از نواحی نوسنگی بیابیم. تاریخ به ما می گوید که عقیق در حکاکی وسایلی مانند زیور آلات و طلسم استفاده می شده است.
عقیق در امپراتوری های یونان و مصر نیز به دلیل خواص دارویی آن مورد استفاده قرار گرفته است که بعدها از طریق کشورهای خاورمیانه به روسیه گسترش یافت.
فیلسوف یونانی تئوفراستوس کسی بود که سنگ عقیق قرمز یمن را در ساحل رودخانه دیریلو در سیسیل پیدا کرد، جایی در حدود سوم و چهارم قبل از میلاد.
پس زمینه تاریخی عقیق به شهر آلمانی Idar-Oberstein که به عنوان مرکز سنگ های قیمتی حیاتی شناخته می شود، بازمی گردد. عقیق و جاسپر در منطقه Idar-Oberstein پیدا شد و توسط صنعتگران محله بریده و تمیز شد. هنگامی که ذخایر بزرگ عقیق در ریو گراند دو سول در دهه 1800 یافت شد، برای برش و تمیز کردن به آلمان فرستاده شد.
برش های عقیق نزدیک ایدار-ابرشتاین به دلیل مهارت و مهارت عالی برای این کار مناسب بودند. به همین دلیل است که Idar-Oberstein از نظر پالایش عقیق مهم است.
عقیق تقریباً در همه جای دنیا یافت می شود. به دلیل نوارهای رنگی غیر معمول و ظاهر کره ای آن معمولاً در دسترس است و در عین حال به همان اندازه مورد تقاضا است.
در طول تاریخ، عقیق مورد توجه و احترام توده ها بوده است. همچنین تقریباً در همه فرهنگ‌ها و تمدن‌ها از آن استفاده می‌شده است، در فرهنگ اسلامی، پیامبران آن را می‌پوشیدند، در حالی که در تمدن‌های بابلی از عقیق برای محافظت و استحکام استفاده می‌شده است.
در زمان های قدیم در سینه بند و شمشیر استفاده می شد. نه فقط این، بلکه اعتقاد بر این است که عقیق یک سنگ زمین است که انرژی یین یانگ را در بدن فرد متعادل می کند.
همچنین برای دفع ترس ها و ناامنی ها و کمک به احساس حسادت و حسادت استفاده می شد، زیرا تمام انرژی های بدن ما را که مفید نیستند، مستقر می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.